En van je hela hola, houdt er de moed maar in
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
13 Maart 2009 | Zimbabwe, Chitungwiza
Alles lijkt langzaamaan beter te worden hier in Zimbabwe: een nieuwe regering, stabielere buitenlandse valuta, goederen die weer terugkomen in de winkels, benzine die overal te verkrijgen is voor een goede prijs, minimum salarissen die flink zijn opgetrokken, een goede voorziening van water en elektriciteit. Maar terugslagen zijn er helaas ook altijd te betreuren.
AUTO-ONGELUK
De premier heeft een mysterieus auto-ongeluk gehad, waarbij zijn vrouw is omgekomen en hijzelf gewond is geraakt. Vanzelfsprekend staat de bevolking zeer wantrouwend tegenover dit ongeluk, het feestje heeft namelijk sinds de jaren 70 al een behoorlijk CV opgebouwd met het fenomeen dodelijke auto-ongelukken van concurrenten, ook binnen het eigen feestje. Doet het altijd goed, kun je de persoon in kwestie bij de begrafenis nog ophemelen ook.
SALARISSEN
De nieuwe salarissen die 3 tot 4 keer hoger liggen dan voorheen zijn voor ons als werkgever dan wel een aderlating, het personeel kan er nog steeds niet of nauwelijks mee rondkomen, omdat men hier nog steeds weinig besef heeft van de waarde van de dollar. Qua voedsel zijn de prijzen inmiddels weer gezakt en betaalbaar, maar de huur blijft hoog en ook de overheid doet een duit in het zakje door absurde rekeningen rond te sturen voor water, elektriciteit, telefoon, etc. etc. Alles blijkt momenteel onderhandelbaar te zijn, en van hogerhand wordt zelfs geroepen dat de rekeningen absurd zijn en de belofte gegeven dan mensen die hun rekening niet betalen niet afgesloten gaan worden. De lokale overheid blijft ook creatief omgaan met het innen van geld: zo komen ze met een fikse rekening voor gemeentelijke belastingen, waarbij ze heel trots vermelden dat ze geen kosten meer in rekening brengen voor het ophalen van huisvuil, omdat ze dat door materieel gebrek niet meer kunnen doen. Niet dat ze dat de laatste 3 jaar überhaupt hebben gedaan. En dan hebben we ook opeens een vergunning nodig om als school te kunnen opereren. Dat lijkt een regeltje verzonnen te zijn door de geld-inners, die wel een extra centje willen bijverdienen. Maar het kan net zo goed een gisteren-geboren-regel-zonder-communicatie zijn.
WATERGEBREK
Nog zoiets waarvan de pers (nog steeds propaganda van het feestje) hier vindt dat het niet de moeite van het vermelden waard is: voor een kleine week zat heel Chitungwiza en grote delen van Harare al zonder water. Geen druppel water kwam meer uit de kraan, ook niet ’s nachts op 2 nachten na, wat voorheen in ieder geval nog vaak de praktijk was. Reden volgens de wandelgangen: geen geld voor chemicaliën, en staking van het personeel die nog steeds geen fatsoenlijk loon verdienen en zelfs een achterstand hebben van zoveel maanden loon. Men scheen dus vrolijk te wachten op ingrijpen van internationale organisaties, die zich, in tegenstelling tot de regering, wel druk maken om de gezondheid van de bevolking en vrezen voor een nieuwe explosie van cholera-besmetting. Intussen haalden de mensen hun water uit plassen, putten, riviertjes (die meer riool bevatten dan water) en naar het schijnt hoofdwaterleidingen die ze kapot slaan. Gelukkig hadden we de mazzel dat deze week aardig wat heeft geregend, zodat we in ieder geval het regenwater konden opvangen in emmers etc. Daarnaast hebben we de mazzel dat vrienden van ons een paar kilometer verderop een waterput op hun terrein hebben geslagen, waaruit we heerlijk schoon drinkwater kunnen halen.
POSITIEF NIEUWS
Maar er is gelukkig ook nog positief nieuws. Zimbabwe is nog steeds een schitterend land voor toerisme, zoals we begin februari met de vader en tante van Dirk weer eens hebben kunnen constateren (foto’s volgen later). De mensen zijn nog steeds hulpvaardig, wat bleek uit Duitse vrijwilligers die uit Mozambique kwamen en vanuit Harare een gratis lift kregen tot voor de deur, wat zelfs een behoorlijke omweg was voor de chauffeuse. En een collega die haar beurs in de supermarkt had laten liggen en die met inhoud en al later op de dag weer kon ophalen. Ook zijn de leerlingen weer terug op Young Africa, alle programma’s draaien weer, binnenkort gaat de nieuwe catering opleiding van start en als het goed is komen binnenkort ook eindelijk de resultaten van de middelbare-school examens uit, wat ons weer meer leerlingen voor vervolgopleidingen zal bezorgen. We houden de moed er dus in.
AUTO-ONGELUK
De premier heeft een mysterieus auto-ongeluk gehad, waarbij zijn vrouw is omgekomen en hijzelf gewond is geraakt. Vanzelfsprekend staat de bevolking zeer wantrouwend tegenover dit ongeluk, het feestje heeft namelijk sinds de jaren 70 al een behoorlijk CV opgebouwd met het fenomeen dodelijke auto-ongelukken van concurrenten, ook binnen het eigen feestje. Doet het altijd goed, kun je de persoon in kwestie bij de begrafenis nog ophemelen ook.
SALARISSEN
De nieuwe salarissen die 3 tot 4 keer hoger liggen dan voorheen zijn voor ons als werkgever dan wel een aderlating, het personeel kan er nog steeds niet of nauwelijks mee rondkomen, omdat men hier nog steeds weinig besef heeft van de waarde van de dollar. Qua voedsel zijn de prijzen inmiddels weer gezakt en betaalbaar, maar de huur blijft hoog en ook de overheid doet een duit in het zakje door absurde rekeningen rond te sturen voor water, elektriciteit, telefoon, etc. etc. Alles blijkt momenteel onderhandelbaar te zijn, en van hogerhand wordt zelfs geroepen dat de rekeningen absurd zijn en de belofte gegeven dan mensen die hun rekening niet betalen niet afgesloten gaan worden. De lokale overheid blijft ook creatief omgaan met het innen van geld: zo komen ze met een fikse rekening voor gemeentelijke belastingen, waarbij ze heel trots vermelden dat ze geen kosten meer in rekening brengen voor het ophalen van huisvuil, omdat ze dat door materieel gebrek niet meer kunnen doen. Niet dat ze dat de laatste 3 jaar überhaupt hebben gedaan. En dan hebben we ook opeens een vergunning nodig om als school te kunnen opereren. Dat lijkt een regeltje verzonnen te zijn door de geld-inners, die wel een extra centje willen bijverdienen. Maar het kan net zo goed een gisteren-geboren-regel-zonder-communicatie zijn.
WATERGEBREK
Nog zoiets waarvan de pers (nog steeds propaganda van het feestje) hier vindt dat het niet de moeite van het vermelden waard is: voor een kleine week zat heel Chitungwiza en grote delen van Harare al zonder water. Geen druppel water kwam meer uit de kraan, ook niet ’s nachts op 2 nachten na, wat voorheen in ieder geval nog vaak de praktijk was. Reden volgens de wandelgangen: geen geld voor chemicaliën, en staking van het personeel die nog steeds geen fatsoenlijk loon verdienen en zelfs een achterstand hebben van zoveel maanden loon. Men scheen dus vrolijk te wachten op ingrijpen van internationale organisaties, die zich, in tegenstelling tot de regering, wel druk maken om de gezondheid van de bevolking en vrezen voor een nieuwe explosie van cholera-besmetting. Intussen haalden de mensen hun water uit plassen, putten, riviertjes (die meer riool bevatten dan water) en naar het schijnt hoofdwaterleidingen die ze kapot slaan. Gelukkig hadden we de mazzel dat deze week aardig wat heeft geregend, zodat we in ieder geval het regenwater konden opvangen in emmers etc. Daarnaast hebben we de mazzel dat vrienden van ons een paar kilometer verderop een waterput op hun terrein hebben geslagen, waaruit we heerlijk schoon drinkwater kunnen halen.
POSITIEF NIEUWS
Maar er is gelukkig ook nog positief nieuws. Zimbabwe is nog steeds een schitterend land voor toerisme, zoals we begin februari met de vader en tante van Dirk weer eens hebben kunnen constateren (foto’s volgen later). De mensen zijn nog steeds hulpvaardig, wat bleek uit Duitse vrijwilligers die uit Mozambique kwamen en vanuit Harare een gratis lift kregen tot voor de deur, wat zelfs een behoorlijke omweg was voor de chauffeuse. En een collega die haar beurs in de supermarkt had laten liggen en die met inhoud en al later op de dag weer kon ophalen. Ook zijn de leerlingen weer terug op Young Africa, alle programma’s draaien weer, binnenkort gaat de nieuwe catering opleiding van start en als het goed is komen binnenkort ook eindelijk de resultaten van de middelbare-school examens uit, wat ons weer meer leerlingen voor vervolgopleidingen zal bezorgen. We houden de moed er dus in.
-
13 Maart 2009 - 14:45
Paul:
Zimbabwe is een fantastisch land, met infrastructuur. Met een goed bestuur is er heel wat te bereiken.
Zo hou er de moed maar in. -
13 Maart 2009 - 16:12
Elly:
fijn ook weer eens wat positiefs te horen! veel succes en veel liefs van ons...Arie en Elly -
14 Maart 2009 - 00:08
Mathieu:
Lieve Yvette en Dirk,
Blijf de moed er in houden. Het komt goed maar of jullie dat nog mee maken???
groetjes,
-
14 Maart 2009 - 10:22
Daan En Co:
Lieve Yvette en Dirk,
Ik weet dat jullie in iedergeval de moed niet laten zakken en het is te hopen dat jullie van al dat positiefs inderdaad toch ook nog iets meekrijgen.
Liefs Daan -
15 Maart 2009 - 13:49
Lilian:
Lieve mensen, wat leuk om stiekem de foto van een echo aan te treffen tussen de foto's! De eerste blik op de kleine?...
succes verder!
Lilian -
17 Maart 2009 - 09:00
Femke:
Blij te horen dat alles wat beter gaat. Wordt het ook weer makkelijker om de moed erin te houden lijkt me. Hoe gaat het me je Yvette? Wennen de soepjurken al een beetje?
liefs Femke -
17 Maart 2009 - 13:27
Gonneke:
De moed erin houden lukt jullie aardig! Nu de laatste loodjes nog..... -
21 Maart 2009 - 16:40
Astrid En Ernst:
Wat leuk dat er een baby op komst is, gefeliciteerd! Fijn om via jullie weblog de positieve berichten uit Zimbabwe te kunnen vernemen: van het nieuws dat onze kranten bereikt wordt je niet altijd even blij...Succes met alles!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
