Ontsnappen uit het gekkenhuis

De situatie in Zimbabwe wordt met de dag bizarrer, en ook de aanpassingen die hierop verzonnen worden. Zo kregen we op een donderdag te horen dat vanaf de eerstvolgende maandag alle mobiele abonnementen in een prepaid worden omgezet, omdat met de inflatie betaling achteraf totaal zinloos is geworden. Nu moesten we inmiddels toch al vooraf betalen, maar dat gaf blijkbaar ook weinig voordelen. Dus moet je opeens aan speciale ex-abonnement prepaid kaarten zien te komen met geld dat er niet is, want je kunt ze alleen in zims kopen, op uitzondering van 1 winkeltje in de stad na, waar je usd kaarten kunt kopen, maar dan wel gelijk 90 cent per minuut betaalt. Internationaal bellen is ook niet meer mogelijk, op 1 provider na, die wij niet hebben, want binnen Zim is die weer waardeloos. Naast tig rekeningen bij verschillende banken, om toch nog een beetje geld per dag op te kunnen nemen, zie je dus ook steeds meer sim-kaarten per persoon, om naar verschillende regio’s te kunnen bellen.

CHEQUEBOEKJES
De banken geven ook geen nieuwe chequeboekjes meer uit, want ze mogen de kosten ervoor niet in USD rekenen en en leverancier van de chequeboekjes accepteert geen Zims meer. Dus is er weer een impasse met mensen die iedere dag bij de bank gaan vragen of hun nieuwe chequeboekje er al is en zonder door te vragen met een ‘nee’ weer naar huis gaan. Doorvragen zit hier niet in het bloed, op welk antwoord dan ook komt altijd OK. Zelf zijn we nog niet dermate gezimbabwaniseerd en dus vragen we altijd door. En dan krijg je ook netjes een uitleg. De bank gaf de oplossing dat ik naar de andere kant van de stad kan gaan met USD op zak om daar de leverancier te betalen voor een chequeboekje en dan het afschrift weer naar te bank te brengen, die dan de boel in werking kan zetten. Aangezien niemand meer cheques accepteert, omdat het zinloos is om geld op de bank te hebben staan, heb ik dit proces nog maar even geparkeerd. De overheid heeft inmiddels wel haar eigen instanties, zoals elektriciteit- en watermaatschappij, gedwongen om cheques te accepteren, want die wilden ook alleen nog maar contant geld zien.

CHOLERA
Ondertussen is hier ook de cholera uitgebroken. Eigenlijk was het verderop in Chitungwiza in september al uitgebroken, maar op kleine schaal, en het leek ons beter geen paniek te gaan zaaien waar het niet echt nodig is. Maar inmiddels zitten we er midden in, en lijkt het met de regen alleen maar erger te worden. Als je verder niets onder de leden hebt en een goede weerstand hebt, kan cholera weinig kwaad. Maar voor de meeste mensen hier geldt dat niet, en dus neemt het aantal slachtoffers gestaag toe. Allerlei organisaties richten zich nu op cholera bestrijding, de kliniek naast ons is omgetoverd tot cholera behandel centrum en voorzien van de benodigde medicatie. Het probleem is alleen dat de artsen en verpleegsters door de overheid worden betaald, en niet door de hulporganisaties, en door hun allerbelabberdste salaris waar je nog niet eens 1 maaltijd van kunt betalen, zijn ze al een groot deel van het jaar aan het staken, en niet van plan nu hun werk op te pakken zonder zicht op salarisverhoging. In de behandelcentra werken nog wel war artsen en verpleegkundigen, maar de overheidsziekenhuizen doen niets en de privéziekenhuizen hebben hun tarieven zo hoog gemaakt dat niemand het zich nog kan veroorloven behandeld te worden. De ziektekostenverenigingen hier betalen alleen nog achteraf uit, vaak een jaar later, zonder inflatiecorrectie toe te passen dus in feite krijg je niets terug.

EXAMENS
Begin deze maand zijn eindelijk de examens voor de middelbare school begonnen. Een maand te laat, en ook voordat de resultaten van de juni examens uit waren. Leerlingen kunnen hier 2 keer per jaar examen afleggen, en kiezen welke vakken ze wanneer doen. Je bent geslaagd als je voor 5 vakken 50% of hoger hebt gescoord. Alleen die vakken waarvoor je minder dan 50% scoort moet je overdoen. De leerlingen die in juni examen hebben gedaan weten nu dus niet voor welke vakken ze destijds zijn geslaagd, en dus moeten ze voor de zekerheid voor alle vakken opnieuw examen doen. Geen idee wat er gebeurt als ze het in juni toch gehaald hadden en nu niet. Ik denk dat de overheid zelf daar ook nog niet aan heeft gedacht.

Normaliter krijg je voor iedere kandidaat een examenformulier, maar de overheid zit nu krap bij kas, of wil het in ieder geval niet uitgeven, dus krijgt iedere school nu 1 exemplaar en moet je de rest maar zelf kopiëren. Nu zullen er heel wat scholen zijn die geen (werkend) fotokopieerapparaat hebben, ergens op het platteland zitten, en/of geen stroom hebben, dus hoe zij het gaan doen, geen flauw idee. Ook moeten de examencentra nu zelf maar de examens markeren, wat ook een unicum is. Vorig jaar zetten ze daar nog het leger voor in, in juni hadden die het druk met de verkiezingen dus vandaar waarschijnlijk nog geen uitslag. Daarnaast zijn de examens naar ik hoor enorm simpel gemaakt, om toch nog wat leerlingen te laten slagen want ook de overheidsscholen hebben het grootste deel van het jaar gestaakt vanwege de lonen.

De examens voor de technische opleidingen zijn vandaag begonnen, anderhalve maand te laat. Reden was dat ze wachtten op de bekendmaking van de examendata van de middelbare scholen, en toen die bekend waren, vonden ze weer wat andere excuses. Afgelopen vrijdag kregen we eindelijk het bericht dat de examendata bekend waren, en zouden beginnen op zaterdag. Nu zagen ze zelf gelukkig ook in dat dit wel een beetje erg absurd was, dus zijn ze zo flexibel geweest te starten op maandag en het examen voor afgelopen zaterdag te verschuiven naar het eind van de periode. En wonder boven wonder zijn ze de examenpapieren vanochtend persoonlijk komen afleveren om ervoor te zorgen dat de studenten op tijd konden beginnen. Tegen de procedure in kregen we ook gelijk alle andere examenpapieren en hoeven we ook niet iedere dag naar Harare om de ingevulde examens af te leveren, maar kunnen we die tot nader bericht in onze kluis opslaan. Reden is dat het grootste opleidings- en examencentrum van het land, de Politec, het niet voor mekaar heeft gekregen op zo’n korte termijn de examens te regelen, dus starten zij op een vooralsnog onbekende datum. Dit jaar? Volgend jaar? Wie zal het zeggen. Dat alle andere leerlingen extra lang op de uitslag moeten wachten, dat over het algemeen toch al een half jaar duurt, zal hen een zorg zijn.

SANITY TRIP
Je snapt dus dat een weekendje weg hier een noodzakelijke basisbehoefte is geworden om bij je gezond verstand te blijven en je intern batterij weer op te laden. Ambassadepersoneel doet dat toch minimaal eens per maand, vele anderen die het zich kunnen veroorloven eens in de twee maanden. Maar wij waren deze gezondheidsmaatregel vergeten sinds begin augustus, toen we een lang weekend naar Hwange NP waren gegaan voor mijn verjaardag. Met de kerstvakantie in Zuid-Afrika in zicht, en al 3 vakanties eerder dit jaar, dacht ik ook dat ik het wel zo lang kon volhouden, maar begin november was de batterij toch zo goed als leeg. Snel dus een sanity trip geboekt naar Malilangwe, een heel mooi park in het zuidoosten van het land, grenzend aan Gonazezhou NP. Eigenlijk behoor je naar advies Zimbabwe echt te verlaten, maar het land heeft zo’n mooie plekjes die echt de moeite waard zijn te bezoeken en waar je ook heerlijk tot rust kunt komen. De foto’s zijn het bewijs. We kunnen er nu wel weer een klein maandje tegenaan!